#eerstegraaddicht
Beste lezer, voor ik begin met dit gedicht,
Waarschuw ik gevoelige mensen, want dat vind ik mijn plicht. Het gaat namelijk over een hartverscheurend onderwerp, Maar ik ben zo koppig dat ik nooit een idee verwerp. Het gaat over het leven van een arme, zielige kookpot, Je zou ’t niet denken, maar kookpot zijn als leven is echt rot. Hoe het hem vergaat wil je niet horen. Ondertussen heeft mijn kameraad het wel leren verdragen. Hij zegt: “Ach, het is nu zo, zo ben ik geboren. Ik ben voor een gebruikersdoel in de fabriek geschapen, Het idee om daarvoor te bestaan, doet je nachten lang niet slapen. Niemand die eens naar me omkijkt, ik ben nog minder dan een slaaf En omdat ik me niet eens kan bewegen, ben ik alle dagen braaf.” Niemand die er stil bij staat of naar hem luistert, Alleen iemand die even zielig is hoort hoe hij fluistert. Dit zegt helemaal niets over mezelf, En ik praat zéker niet elke avond na school met een potje of elf. Je moet niet denken dat ik zielig ben omdat ik weet dat ze spreken En omdat mijn leukste tijdverdrijf het luisteren is naar hun preken. s’ Nachts stop ik ze ook helemaal niet in hun eigen bed. En dan ben ik helemaal niet bang dat hij het tot de dag niet redt. Echt niet hoor, ik gooi ze doodgewoon in de kast. O, ja, ik lig ook écht niet heel de nacht wakker als mijn vaatwasmachine ze wast. Maar nu terug naar dat arme schepsel, dat zonder de mens niet eens kan bestaan, Dat, voor hij in ons midden was, al bedoeld was om naar de winkel te gaan. Als hij dan eindelijk uit die muffe doos is en in de winkelrekken staat, Zal je vanaf dat moment wel weten hoe het verder met hem gaat. Eerst krijgen ze een warm onthaal in de keuken, Maar het volgende moment liggen ze op de storthoop met blutsen en deuken. Zo sneuvelt al het keukengrief op het einde van zijn leven. Zonder dat er ooit eens iemand om hen heeft gegeven. Daarom, broeders potten, Laat niet meer met je spotten! Kom in opstand! Dat de pan in jullie plaats zijn gat verbrandt. Dan heb ik een nieuw onderwerp om iets over te schrijven En zo kan ik voortgaan tot er geen keukenspullen meer overblijven. Ik heb wel een vermoeden van wie de misdaad van de pottenfabriek op zijn geweten heeft. Je mag drie keer raden: een man van vijfhonderd die toch nog steeds leeft. Hij komt hier elk jaar met zijn stoomboot weer aan. Met zijn CO2 uitstoot kan hij alle fabrieken verslaan. Moderne dingen zijn niet meer van zijn tijd. Hij heeft nog nooit gehoord van elektriciteit. Daarmee verpest hij de natuur, Maar volgens mij is ‘t expres en denkt hij: “een nieuwe gsm is veel te duur.” Maar wat kan hem dat eigenlijk schelen? Hij doet aan valsmunterij om speelgoed te kopen om uit te delen! Je denkt wel: “Hij bedoelt het goed.” Maar nee, hij doet gewoon schijnheilig met al zijn snoepgoed. ’t Is enkel een excuus om stoute kinderen te roven. En wordt hij opgepakt? Dan zendt hij zijn pieten om de politie bergen snoepjes te beloven. En wat hij met die arme kleintjes doet? Dat besef ik maar al te goed! Waarschijnlijk heeft hij een slavenhandeltje, ergens in een ver land. En rond de maand december levert hij kinderen aan de lopende band. De rest van het jaar telt hij eerst zijn winst, Vervolgens koopt hij villa’s, zeven op zijn minst. Gierig is hij ook nog eens. Al jullie tekeningen gooit hij ineens Allemaal tezamen in de openhaard, Omdat hij dan op houtblokken bespaart. Jullie zouden eens moeten weten dat jullie kunstwerkjes in rook opgaan als hij naar Spanje vaart. En dat is nog niet alles, dit verhaal krijgt nog een héél lange staart! In de liedjes die wij zingen, wordt hij als een heilige vereerd. Je zou eens moeten weten dat hij die zelf heeft gecomponeerd. Alhoewel, daarvoor is hij te lui. En meestal is hij ook niet in een poëtische bui. Daarom liet hij het effe schrijven door een zwarte piet. Omdat die eerst niet wou, drogeerde hij hem met wiet. Onthoud dus maar goed wat je nu hoort: De sint is een gangster van het ergste soort! De misdaden die hij heeft begaan, heeft soms nog niemand overwogen. Hij heeft zelfs al de ergste maffiabaas bedrogen! Op een nacht in een donker straatje zij die: “Als wraak reken ik met je af!” De sint lachte enkel en richtte zijn staf. Hij loste een schot met zij vermomde schietijzer. Hij zij tegen het lijk: “Jij zou het toch moeten weten: oude mensen zijn altijd wijzer.” Maar over ’t algemeen zijn z’n meeste klanten wel tevreden, Al heeft hij meer dan eens hun strenge regels overtreden. Als ik later een grote drugsdealer ben, wil ik ook zaakjes met hem doen. Bij alle gangsters wordt het gefluisterd: met die sint verdien je poen! Vooral bij de pottenhandel vind je de steenrijken, Zelfs de maffia moet voor die smerige pottendealers wijken. Als pot word je vaak gesmokkeld over zee En daarna verkocht worden valt ook niet mee. Ik moet bekennen dat mijn aanmoediging voor een opstand niet veel uithaalt En dat ik hem probeerde te starten omdat de sint mij nog niet heeft uitbetaald. Dat was voor tien moorden van topkwaliteit. Hij vindt dat ik hoop op betaling een echte stommiteit. |
Tranen stromen over mijn wangen.
Vluchtelingen die aan grenzen dringen. Mensen met nieuwe hoop. Vrede is niet te koop. Andere zijn bang. Sommigen hebben ze in de tang. Een kogel door een kerk. Voor sommigen een nieuw tijdperk. |
Mensen kijken naar je, maar wat zien ze? Ze zien jou, jou uiterlijk. Ik vertel het je, ze kijken naar je scheve neus en gele tanden, dikke benen of vette handen, het kapsel met 1 haartje te veel of die knobbel in je keel, je korte wimpers en dunne lippen of je hoofd vol puisten en stippen. Maar kijk dan eens naar hun! Alsof zij perfect zijn?! Hun mening doet soms pijn. Maar trek het je niet aan!! Iedereen i perfect op zijn zotste manier. Wees blij met jezelf en maak veel plezier! Want lachend is iedereen mooier!! Ook jij!!
|
|
|
|
#tweedegraaddicht
Gij die ons tapijten aansmeert,
gij die de 40 al lang zijt ge passeert. Uit het diepste van ons hart, danken wij u met smart. Zonder uw verkooppraatjes had Alladin nu geen tapijt gehad, nu denk je mischien, so what? Stel je de gevolgen eens in, wie zou dan getrouwd zijn met prinses Jasmine. En RIP, clichés over het verre Oosten, probeer het maar eens te geloven. Een wereld zonder vliegende tapijten, we moeten de noodzakelijkheid van tapijten blijven bepleiten! |
Kalenderblaadje
Als je erop kijkt weet je welk jaar het is, Als je erop kijkt weet je welke maand het is, Als je erop kijkt weet je de hoeveelste het is, Als je erop kijkt weet je of het nu maandag of dinsdag ofzo is, Draai het blaadje om en je weet hoe flauw de mop is. |
|
|
|
#derdegraaddicht
Spinnie Winnie
lief, zacht, ros pelsje altijd zen jij ontlokt altijd een lach wanneer je –kopje scheef- naar de deurklink kijkt we gaan in gesprek als je een miauw – concertje start je tovert jezelf perfect weg voor de stofzuiger je lieve oortjes in de lucht verwachtingsvol naar een bordje eten de hele woonkamer ronkt omdat jij er bent heerlijk dwaas blij met niets relativeren kan je leren van een kat. |
Om één uur met z'n tweeën op een driewieler
Ik ga niks vieren in die 5-bak Ik moet nog langs 6 clannies bro begrijp dat Ondertussen de scene 7 zonder memorycard Deze achterlijke flow is als Messi met bal Soms gaat die 9 mee, ik loop niet echt in fault Ik heb 10 bitches die me stalken op m'n oude nummer Misschien koop ik een Bentley met gouden bumper, hey dus ik blus wat |
SUNSET
Beauty is in the eyes Of the one who watches So how come we all Think that you are beautiful? May this be the proof of the truth. Weather changes quickly Wether it's hot or cold You changes colors You aren't the same From the start to the end Neither the time after When everything looks magically Insane and a bit darker Sunset,sunset Why you gonna make people Love you,cherish you and miss you? Is this all about the beauty From there above, Or down on the horizon,should I say? Well tell me when you'll be back But one thing is certain You'll be missed this winter And may I say Come back soon Because you become more beautiful Each and every year |
|
|
|